11.04.2023 © Novelius Edebiyat

Yazar: Uğur ÜNEN

Kilitli Kapılara Dair, Uğur Ünen

Kilitli kapıları açmak cesaret ister. Bir kere açıldı mı kapanmazlar. Bundan dönüş yoktur. Birinin ruhundaki en gizli yerde yıllardır açılmamış bir kapıyı aralamak yıllarca kanayacak yaralara neden olur. Bu durum: terk edilmiş bir sinemada birdenbire perdelerin açılıp kişiye kendi hayat filminin gösterilmesine benzetilebilir. En tuhafı da kimsecikler yokken birbirine karışan kahkaha seslerini ve alkışları duymaktır. Bu hissi yaşayanlar için her biri kendisinin bir parçası olan hayalet izleyicilerin tepkileri en korku verici durumdur. Bu yüzden olsa gerek kimse gerçek kendini belli etmek istemez.

İnsanlar irili ufaklı sırlar saklar. Hatta bu sırları kendilerinden bile sakınıp unutmak isterler. İnsanın kendisiyle yüzleşmesi öylesine zordur ki, bu zorluk, dünyanın en büyük tepesine çıkıp nefessiz çığlık atmaya benzetilebilir. Kendilerinin gardiyanı olan insanlardan sadece küçük bir kısmı kendi kendisinin kurtarıcısına dönüşür.

Birilerinin aracı ya da amacı olarak yaşamak mı? İşte her iki olasılık da yetersiz ve acı vericidir. İnsan yalnızca kendini tanıyarak gelişebilir ama kendine açılan kapılardan da var gücüyle kaçar. Kapattığı her kapı kendinden bir oda daha uzaklaşmak demektir. Öyleyse neden kapıları kapatıyorlar? Çevreden dışlanma, kimse tarafından sevilmeme kaygısı ya da “gerçek kendinden” korkma; hatta kendini reddetme olabilir mi? Belki de, gerçeklerden kopuk, yapma bir dünyada yaşamaktan doğan cahilce huzura sarılmanın verdiği rahatlık hissi geçici de olsa mutlu ediyor. Bunu neden yapsınlar ki diye soranların çıkması muhtemeldir. Buna verilecek en iyi cevap, ortalama bir insan olmak güvende hissettirir, olacaktır. Cehalet dolu alışkanlıklarına köle biri göstermelik mutluluğundan memnundur. Çabasız bir hâlde, mârifetlerini ve yapabileceklerini bilmeden yaşamak kolay gelir.

Günümüz dünyasında kibir alkışlanmakta; üstüne üstlük öz güvenle karıştırılıyor. Okuyan ve yazanlara öteden bakılır olmuş; kitaplara dokunulmuyor. Birilerini çekiştirme, maalesef sohbetler arasında birer çerez şeklinde çiğnenip yutuluyor. Ardından kahkahalar da patlamıyor değil. Kötülük seyredilirken iyilik küçümseniyor. Küçümsenmeyen iyilikler ise kısa sürede unutuluyor. İnsanlar belli ki raydan çıkmış; nereye gittiğini bilmiyor. Geleneklerinden ve değerlerinden giderek uzaklaşmış; bundan huzursuzluk bile duymuyor. Alay, ön yargı ve küskünlük, ilk tercih edilen tavırlara dönüşmüş; empatiden kaçılıyor. Böyle bir dünyada kapılarının kilitli kalmasını isteyen insanların sayısının çok olmasını şaşkınlıkla karşılamak anlamsız bulunabilir. Yine de kapılarını aralık tutan insan sayısının artması için anahtar umutlar vardır diye düşünmek iyi geliyor. Mesela üç anahtar sayabiliriz: Birincisi koşulsuz kabul, ikincisi anlayış, üçüncüsü ise sevgi. Haydi şimdi anahtarı çevir.

Öykü: Kasımpatı Hüznü, Uğur Ünen. Okumak için tıklayınız…

Yazar Hakkında:

Uğur Ünen, İzmir doğumlu. Küçük yaşlardan itibaren şiir ve öyküye merak sarmış, daha o zamanlardan yazma arzusuna kapılmış bir kalem erbabı. “Çürümüş” adını verdiği ilk şiir kitabı 2014 yılında, yine bir şiir kitabı olan “Vesveseli Gölgeler” ise 2022 yılında yayımlanmıştır. Şiir ve öykü türlerine ait birçok çalışmasına Novelius Edebiyat‘ın da aralarında bulunduğu çeşitli mecralarda yer verilmiştir.

11.04.2023 © Novelius Edebiyat